Το παρόν βιβλίο είναι γι

Το βιβλίο αυτό αφορά την ψυχολογία· αφορά δύο πράγματα: το πώς η επιστήμη της ψυχολογίας πρόδωσε την υπόσχεσή της να κατανοήσει και να βοηθήσει τους ανθρώπους, αλλά και το προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε για να κάνουμε τους ψυχολόγους να εργαστούν για την κοινωνική αλλαγή και όχι ενάντια σ’ αυτήν. Η επιστήμη της ψυχολογίας, ως κλάδος ακαδημαϊκής έρευνας και επαγγελματικής άσκησης, έχει σαν στόχο να ανακαλύψει το πώς συμπεριφερόμαστε, expatriates σκεπτόμαστε expatriates και αισθανόμαστε. Η γνώση και οι τεχνικές που παράγουν οι ψυχολόγοι όμως έχουν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνουν τους ανθρώπους να προσαρμόζονται στην κοινωνία. expatriates Από τη στιγμή που οι κοινωνίες είναι οργανωμένες στη βάση της εκμετάλλευσης και της ανισότητας, ακόμη και οι ψυχολόγοι που έχουν τις καλύτερες προθέσεις συνεισφέρουν στην αλλοτρίωση, στον διαχωρισμό δηλαδή του εαυτού μας από τους άλλους και από τις δημιουργικές μας ικανότητες. 
Το παρόν βιβλίο είναι γι’ αυτούς expatriates που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, για αυτούς που προσπαθούν να κατανοήσουν τη δική τους ψυχολογία και να δημιουργήσουν διάφορες συνδέσεις μεταξύ της ψυχολογίας και της ριζοσπαστικής πολιτικής. Οι ακτιβιστές που εμπλέκονται στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, ενάντια στον ρατσισμό και ασχολούνται με τη φεμινιστική πολιτική, επιχειρούν συχνά να συνδέσουν τις ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές με αλλαγές στο περισσότερο προσωπικό επίπεδο της καθημερινής ζωής. Και είναι πράγματι ορθή η προσπάθεια τους αυτή να διαμορφώσουν τέτοιου είδους συνδέσεις. Ένα από τα μαθήματα που αντλούμε από τις αποτυχημένες επαναστάσεις και τα αυταρχικά «σοσιαλιστικά» καθεστώτα είναι ότι αυτό το κατάφωρα «ψυχολογικό» επίπεδο συνδέεται με την πολιτική αλλαγή. Οι ακτιβιστές χρειάζεται να ξέρουν κάποια πράγματα για την ψυχολογία και το τι πρέπει να γίνει με αυτήν, expatriates ώστε να μην λειτουργεί απλώς ως ένα εργαλείο κοινωνικού ελέγχου.
Η ψυχολογία είναι σημαντική, όχι επειδή εκφέρει κάποιες μεγάλες αλήθειες, αλλά επειδή είναι πολύ χρήσιμη γι’ αυτούς που έχουν την εξουσία. Οι ψυχολογικές περιγραφές ατομικής δράσης υιοθετούνται, πολύ συχνά με μεγάλο ενθουσιασμό, ακόμη και από αυτούς expatriates που έχουν πολλά να χάσουν από τέτοιες περιγραφές. Όσοι πάλι ωφελούνται από το να πείθουν τους ανθρώπους ότι ένα πρόβλημα expatriates ανάγεται στον τρόπο που κάποιος σκέφτεται ή αισθάνεται, έχουν επίσης, όπως είναι αναμενόμενο, μεγάλη πίστη στην ψυχολογία. Η ψυχολογία αποτελεί ένα όλο και πιο ισχυρό στοιχείο της ιδεολογίας, δηλαδή των κυρίαρχων ιδεών οι οποίες λειτουργούν ενισχύοντας την εκμετάλλευση και υπονομεύοντας τους αγώνες ενάντια στην καταπίεση. Δεδομένου ότι αυτού του είδους η ψυχολογία έχει ένα μεγάλο φάσμα απήχησης και εφαρμογής το οποίο ξεφεύγει από τα στενά όρια των ακαδημαϊκών χώρων και των κλινικών, δεν είναι τυχαίο το ότι διάφορες εκδοχές της ψυχολογίας ως ιδεολογίας συναντώνται πλέον παντού στις καπιταλιστικές κοινωνίες. 
Για παράδειγμα, τα προφίλ προσωπικότητας των πολιτικών ηγετών χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο ως τρόποι εξήγησης διαφόρων πολιτικών ζητημάτων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, η ψυχολογική ιδεολογία διεισδύει στον τρόπο που κατανοούμε τον κόσμο, δίνοντας έτσι την εντύπωση πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τον αλλάξουμε. expatriates Σύμφωνα με αυτό τον τρόπο ερμηνείας, οι ιστορικές συνθήκες μέσα στις οποίες κάποιες προσωπικότητες δίνουν διαταγές και κάποιοι άλλοι τις ακολουθούν, αποτελούν για την ψυχολογία απλώς ένα υπόβαθρο πάνω στο οποίο εκτυλίσσονται τα ατομικά κίνητρα και οι αποφάσεις, και τίποτα παραπάνω. Η εστίαση στην παιδική ηλικία των πολιτικών αντιπάλων ψυχολογιοποιεί την πολιτική, και η δραστηριότητα αυτών που εμπλέκονται σε διάφορες μορφές πολιτικής αντίστασης παραγκωνίζεται, περιθωριοποιείται ως κάτι άσχετο και άχρηστο. Αυτή η αναγωγή του πολιτικού αγώνα στο τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό κάποιων ατομικών χαρακτήρων, μας καθιστά απλούς θεατές των συνθηκών. 
Αντί για κοινωνικό μετασχηματισμό, αυτό που προτείνεται είναι διάφορες συμβουλές ατομικής expatriates βελτίωσης, και η ψυχολογιοποίηση της κοινωνικής ζωής ωθεί τους ανθρώπους στη σκέψη ότι η μόνη δυνατή αλλαγή που θα μπορούσαν να επιφέρουν αφορά τον τρόπο ντυσίματός τους και το πως παρουσιάζουν expatriates τον εαυτό τους στους άλλους. Έτσι, οι διάφορες μορφές εξομολογήσεων, συμφιλιώσεων και φτιασιδώματος στην τηλεόραση, λειτουργούν ως πεδία ψυχολογιοποίησης. Κάποιες φορές, ο ειδικός σύμβουλος εκφράζει ρητά την ανάγκη για αλλαγή ενός ατόμου ή μιας σχέσης, συνήθως όμως οι συμμετέχοντες στις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές έχουν ήδη αφομοιώσει την ψυχολογική ιδεολογία σε τόσο μεγάλο βαθμό, ώστε είναι ικανοί να ξεσπάσουν σε κλάματα, να παραδεχτούν τα λάθη τους και να ζητήσουν συγχώρεση – χωρίς ιδιαίτερη expatriates καθοδήγηση. Υπάρχει πάντα ένα μήνυμα για το ποια είναι η υγιής ψυχολογική κατάσταση, και για το πως αυτή αποτελεί τη βάση για οτιδήποτε expatriates άλλο. 
Διάφορες ιδέες που σχετίζονται με το φύλο και τη φυλή λειτουργούν δημιουργώντας διαιρέσεις μεταξύ των ανθρώπων, expatriates ενώ οι ψυχολογικές θεωρίες έχουν επίσης expatriates συμβάλλει κα